Loading…

Instrukcja wydawnicza

Wymogi formalne:

  • Przyjmowane będą teksty nigdzie wcześniej nie publikowane (również w wersji elektronicznej).
  • Artykuły do publikacji należy złożyć w formie elektronicznej do 31 marca 2016 roku na adres: scriptor@univ.szczecin.pl
  • nazwa pliku: Nazwisko i imię (Kowalski Jan)
    • Przy wysyłaniu wiadomości mailowej w polu tekstowym zawrzeć:
    • imię i nazwisko autora (autorów)
    • afiliacja
    • adres do korespondencji
    • numer telefonu
    • adres poczty elektronicznej

Wymogi edytorskie:

  • objętość i struktura;
    • Maksymalna objętość: 10 stron maszynopisu.
    • Artykuł powinien składać się z trzech części:
    • wstępu,
    • części zasadniczej,
    • podsumowania.

Wymogi techniczne:

  • Imię i nazwisko Autora (Autorki) oraz nazwa uczelni:
    • Lewy górny róg
    • Czcionka: Times New Roman
    • Wielkość czcionki: 12
  • Tytuł referatu:
    • Czcionka: Times New Roman
    • Wielkość czcionki: 12
    • pogrubiony, wyśrodkowany
  • Tekst główny:
    • Czcionka: Times New Roman
    • Wielkość czcionki: 12
    • Interlinia: 1,5
  • Przypisy:
    • Czcionka: Times New Roman
    • Wielkość czcionki: 10
    • Interlinia: 1,5
    • Przypisy w tekście należy należy umieszczać przed kropką.
  • Marginesy: normalne (2,5 cm z każdej strony)
  • Wyróżniki:
    • cytaty w tekście: cudzysłów
    • dłuższe cytaty: bez kursywy, bez cudzysłowu w osobnym akapicie, wcięcie całego akapitu, linijka odstępu przed i po cytacie, czcionka Times New Roman , 11, interlinia 1
    • zwroty obcojęzyczne: kursywa
    • tytuły książek, artykułów i dzieł sztuki – kursywa, tytuły czasopism – cudzysłów
  • Informacje dodatkowe:
    • tekst wyjustowany, również w przypisach
    • pojedyncza spacja
    • wcięcia należy robić za pomocą pojedynczego tabulatora
    • włączone dzielenie wyrazów
    • Formatowanie zgodne z Microsoft Office Word
    • Rysunki, zdjęcia, wykresy, mapy, diagramy itp. powinny zostać zamieszczone w tekście oraz podpisane. Ponadto użyty w tekście materiał ilustracyjny należy załączyć w oddzielnych plikach w formacie JPG

Wzór robienia przypisów

  1. Monografie
  2. Ryszewski, Archiwistyka. Przedmiot, zakres, podział, Toruń 1971.
  3. Gieysztor, Zarys nauk pomocniczych historii, Warszawa 1948.

Prace zbiorowe i prace pod redakcją

  1. A modern archives reader. Basic readings on archival theory and practice, pod red. M. F. Daniels i T. Walch, Waszyngton 1984.
  2. Problemy historii i archiwistyki, pod red. T. Mencla, Lublin 1986.

 Artykuły w czasopismach naukowych

  1. Stebelski, Porządkowanie akt, „Archeion”, t. 19-20, 1951, s. 105-138.
  2. A. Wojtasiewicz, Wybrane pojęcia teorii tekstu, „Zagadnienia Informacji Naukowej”, nr 2, 1978, s. 3-9.

Artykuły w zbiorach studiów lub pracach zbiorowych

  1. Przywuska, Zasada przynależności zespołowej w teorii i praktyce Archiwum Państwowego w Gdańsku, [w:] Komputeryzacja archiwów, t. 3, Toruń 1997, s. 20.
  2. Przelaskowski, Szkic rozwoju polskiej teorii archiwalnej w okresie międzywojennym, [w:] Wieki średnie. Medium aevum. Prace ofiarowane T. Manteufflowi w sześćdziesiątą rocznicę urodzin,Warszawa 1962, s. 12-67

Skróty w przypisach (prosimy o stosowanie polskich skrótów)

  • Tamże
  • Tenże
  • Taż
  • Dzieło cytowane – dz. cyt.

Przypisy powinny mieć numerację ciągłą w obrębie całej pracy. W przypadku przytaczania w kolejnych przypisach tej samej pozycji bibliograficznej należy stosować powszechnie obowiązujące skróty: Jeżeli w pracy powołujemy się po raz pierwszy na jakieś dzieło, to należy podać jego pełny opis bibliograficzny. W wypadku ponownego odwołania się do tego dokumentu bezpośrednio w kolejnym przypisie można zastosować jeden ze skrótów wraz z podaniem odpowiednich numerów stron.

 

PRZYKŁAD:

  1. K. Maleczyński, Biblioteki dziś, Warszawa 2007, s. 15-12.
  2. Tamże, s. 2.

Jeżeli autor powołuje się na ten sam fragment dokumentu (na tych samych stronach), wystarczy w przypisie bezpośrednio następującym ograniczyć się do skrótu Tamże.

 

PRZYKŁAD:

  1. K. Maleczyński, Biblioteki dziś, Warszawa 2007, s. 15-12.
  2. Tamże, s. 2.
  3. Tamże.

W przypadku przytaczania w kolejnych przypisach tego samego nazwiska autora, należy stosować skrót Tenże, Taż.

 

PRZYKŁAD:

  1. B. Piesik, Lata mijają, Wrocław 1970, s. 16.
  2. Tamże, s. 19.
  3. Tenże, Czas leci, Wrocław 1972, s. 81.
  4. Tamże, s.12; zob. też I. Górny, B. Misiak, W miarę, Poznań 2002, t. 3, s. 20.

W przypadku przytaczania dzieła, które było już wcześniej cytowane, należy w przypisie podać tylko inicjał imienia i nazwisko autora oraz skrót dz. cyt.; jeżeli jest to praca zbiorowa – skrót tytułu z trzema kropkami. Jeżeli przytacza się więcej niż jedno dzieło danego autora, zamiast dz. cyt. należy podać skrót tytułu z wielokropkiem (por. w przykładzie przypisy 1 i 5 oraz odpowiednio przypisy 2, 3 i 7).

 

PRZYKŁAD:

  1. B. Kowalska, Piękne ulice, piękne kamienice, Zawada 2000, s. 15,
  2. A. Nowak, Budowle gotyckie w otoczeniu rokokowym, Sopot 2001, s. 38,
  3. Tenże, Otoczenie gotyckie budowli rokokowych, Gdańsk 1999, s. 50-80,
  4. S. Rosik, Bumelant w naszej rzeczywistości, Suwałki 1960, s. 19.
  5. B. Kowalska, dz. cyt., s. 3.
  6. A. Nowak, Budowle gotyckie..., s. 10,
  7. S. Rosik, dz. cyt., s. 21.
  8. B. Kowalska, dz. cyt., s. 3.

Gdy w tekście zasadniczym zreferowaliśmy czyjeś poglądy, nie przytaczając ich dosłownie, a są one zawarte w różnych miejscach cytowanej publikacji, wówczas opis źródła należy poprzedzić zob.

 

PRZYKŁAD:

  1. Zob. M. Krajewski, Stosunki polsko-niemieckie 2000-2003, Kielce 2005.

Jeśli chcemy czytelnika powiadomić, że daną kwestię, zagadnienie, temat poruszali także inni autorzy, wówczas należy zastosować odsyłacz por. i podać odpowiednie opisy bibliograficzne.

 

PRZYKŁAD:

  1. Por. F. Nowak, Niemcy i Polacy dziś, Szczecin 1997; L. Oleński, Polsko-niemieckie dylematy, Poznań 1998, s. 35-42; K. Pawlak, Deutsche Ordnung, Poznań 2001, s. 185-188.

Jeżeli cytujemy dany pogląd, myśl, zdanie z drugiej ręki (powołując się np. na przypis, który znaleźliśmy w wykorzystywanej przez nas publikacji), wówczas opis opracowania, za którym przytoczono czyjąś wypowiedź, poprzedzić należy skrótem cyt. za.

 

Link internetowy:

  1. Skupieński, Dyskusja nad perspektywami kształcenia archiwistów na polskich uniwersytetach – stadium pytań czy odpowiedzi, „Archeion”, t. 105, 2003, s. 23, [na:] http://www.archiwa.gov.pl/pl/wydawnictwa/epublikacje/w26.html, (26.09.2011).

W publikacji obowiązuje zapis słów jedno- i wielowyrazowych skrótami; wśród takich wyrazów: 

  • rok = r., na przykład = np., między innymi = m.in.

Nazwy miesięcy podajemy cyfrą rzymską, jeśli występuje pełna data (tj. rok, miesiąc i dzień, np. 27 IX 1331). W pozostałych przypadkach słownie (np. 27 września).